مقداری سپاسگزاری نشان دهید

رومانوف خاطرنشان می کند: «وقتی افراد قدردانی بیشتری داشته باشند، به احتمال زیاد در آینده سخاوتمند و مفید خواهند بود». او توصیه می‌کند که والدین فرصت‌های منظمی برای الگوسازی و تمرین قدردانی ایجاد کنند: «به عنوان مثال، در هنگام شام، دور میز را به یک آیین تبدیل کنید و از هر فرد بخواهید آنچه را که از روز خود برای آن سپاسگزار است به اشتراک بگذارد. "این یک راه عالی برای راه اندازی گفتگوی شام، اشتراک گذاری در مورد روز هر فرد، و الگوسازی و تقویت قدردانی است."

در مدل سازی خود ثابت قدم باشید

دکتر رابین استرن، استادیار مرکز هوش هیجانی دانشگاه ییل و نویسنده اثر گاسلایت می گوید: اگر به فرزندتان بگویید که حواسش باشد که حرف هایش بر احساسات دیگران تاثیر می گذارد، اما سپس شریک زندگی یا یکی دیگر از اعضای خانواده را به خاطر یک اشتباه کوچک سرزنش می کنید، پیام های گیج کننده ای برای فرزندتان ارسال می کنید. بهترین شرط شما این است که با عذرخواهی از هر کسی که با او بحث کردید، آن را درست در مقابل فرزندتان قرار دهید.

 واژگان احساسات کودک خود را تقویت کنید

یادگیری نحوه شناسایی و برچسب زدن به احساسات می تواند به پردازش آنها کمک کند، اما همچنین می تواند کودک شما را نسبت به احساسات دیگران آگاه تر کند - و در نهایت به آنها همدلی نشان دهد. برای انجام این کار، از کودک پیش دبستانی خود بخواهید که با برش دادن تصاویر چهره ها از مجلات یا روزنامه ها، چسباندن آنها به کارت های فهرست، و علامت گذاری هر احساسی که در پشت آن منتقل می شود، در ساختن "فلش کارت احساسات" کمک کند. همانطور که کودک شما بزرگتر می شود، احساسات می توانند ظریف تر شوند - تعجب، کمرویی، سردرگمی، تحریک - و می توانید زبان بدن را به حرکات صورت اضافه کنید. و وقتی با هم کتاب می خوانید، فرزندتان را تشویق کنید تا احساسات شخصیت های مختلف را نام ببرد.

یک کارشناس دیگر: با معلم فرزندتان در مورد این که کلاس در مورد سواد عاطفی بحث می کند، صحبت کنید.